I learned from Mom not only how to be a cheerful giver but most importantly to be a grateful receiver.
Madalas kapag binibigyan tayo regalo or something ng iba, dahil nahihiya tayo sinasabi natin, “uy wag na, ok lang”
When I became a mom, Mommy told me she’d get something for Janus. Naisip ko, meron naman dito sa Philippines na mabibili, wag na sya mag abala na bumili sa US at ipapadala pa dito, mahahassle pa sya.
Imbes na mafeel nya yung concern ko, as a lola, sinungitan nya ko.🤨
Wag ko daw sya paki-alaman sa gusto nya hahaha… 😂😂😂
Ang moral lesson lang naman dun: wag natin alisan ng kasiyahan yung nag bigay (giver), instead, masaya natin tanggapin ang binigay sa atin. Yung kahit di natin kailangan, pero dahil alam natin na ikakataba ng puso ng nagbigay ng regalo, be a grateful receiver.
Since then, naging conscious na ko at mas naging appreciative sa mga gifts, and even sa mga compliments and affirmations. 🥰
Rest in peace mommy and take my love with you. Please kiss and hug Daddy for me. Please hug Vhic for me and Janus, and whisper to him how much we miss him 🫶🏻❤️💜🥹
I love you Ma, until we meet again! ❤️🩹